İlimizde faaliyet gösteren Özel Erdem Okulları tarafından düzenlenen 15 Temmus konulu kompozisyon yarışmasında ilçemiz Nizip Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi 11. sınıf öğrencisi Muhammed Emir YAVUZHAN, yazmış olduğu "Puslu Gece" isimli  kompozisyonuyla il birincisi olmuştur. Öğrencimizi tebrik eder, başarılarının devamını dileriz.

İşte öğrencmizin yazmış olduğu kompozisyon:

                                                                                        PUSLU GECE

           Sıcaktan yanıyordu ülke, sisti; bir temmuz gecesinde. Bu pus muydu yoksa pusu muydu?

         Evet, bir pusuydu 15 Temmuz gecesi yaşanan. Asırlardır özgürce yaşayan bir milletin unutulmaz sahneleriydi tekrarlanan. Tarihimizin şanlı zaferlerinin kanı kurumadan yine bir darbe bağımsızlığımıza indirilen. Yalnız bu kez farklı bir senaryo. Belki de buydu bizi gafil avlayan. Düşman, düşman değil; haindi içimizde büyüyen, dost sanılan.

         Kim bilebilir ki kimin ne olduğunu, bizi vuranın yine bizden olduğunu. Tek bildiğimiz ne şartlarda olursa olsun: Vatan için öleceğimiz…

         İşte öyle de oldu o gece…

         O gece; Korkunç patlamalar, silah sesleri, ekranlarda “DARBE” haberleri… Derken panik ve kaygılı bekleyişler. Çocuklar akıl erdiremezken; zor günlerin tortusundakiler yerinde duramazdı elbet. Biliyorlardı ki bu gelip geçici değil, sonu felaket. Bu yüzden gün bugün deyip sokağa döküldüler. Vatan için ölmeye, şehit olmaya.

         Tarih yeniden yazılıyordu, bu vatan bedel istiyordu, vatan kalabilmek için. Her bir ferdiyle hazırdı kurşunlara göğüs gerecek siper olacak canlar.

         Patlamalar arasından sıyrılan korkusuz yürekler vardı her daim. O vakit hangi hain pusu düşürebilirdi bu vatanı. Öyle bir millet ki yarınının planını sadece atalarından devraldığı kutsal vatan için yapar. Gerisi boş lakırdı. Tek yürek tek millet olmaya yürüdüler severek dönüp bakmadan geride kalacaklara, sadece helallik… Kim düşünür vatanın salahiyeti tehdit ediliyorken; eşi, dostu, malı, mülkü. Bayrak için elbet feda…

         Uzun, soluksuz bir temmuz gecesinde umutsuz bekleyişler tükenecekti elbet. Karanlıklar Hak için aydınlanacaktı. Hür yaşayan bir millete hangi çılgın zincir vuracaktı?

         Nice can uğruna feda olmuşken kurtarırdı bizi şehadet makamı. Göğe el açmış yalvarırken tek beden ruhlarımız, yalnız bırakmazdı Yaradan. Böyle bir davada ne zaman kaybettik ki biz. Gün birlik beraberlik günüydü.

         Günlerce bekledik tahrip edilen vatanı. Farklıydı bu nöbet. Her bir neferi halktı; kadın, erkek, çocuk, yaşlı. Dünyada eşi görülmemiş bir savunma. Hangi ulusta çıplak bedeniyle set kurar bir millet bir tankın önüne. Görülmüş müdür ki kurşunlara koşa koşa giden bir kadın zırhı olmadan.

         Böyle bir millet elbet vermez doğduğu, doyduğu toprakları. Bayrak aşkını silemezler hiç bir evladımızın yüreğinden.

         Yedi düvel baş edememişken bu inançla, hainler anlasın artık. Bu millet verse de başını, vermeyecektir özgür vatanını. Allah bir daha yaşatmasın 15 Temmuz gecelerini…